درباره
سلام!
حال همه ی ما خوب است
ملالی نیست جز دوری شما و این انتظار کهنه
که مردم دیگر به آن عادت کرده اند!
با اینهمه مجالی اگر دست داد
در وصف انتظار دروغینمان شعری می سراییم
و با افتخار به شما تقدیم می کنیم !
خودتان بهتر میدانید اما بگذارید بنویسم :
حوالی دل های ما همیشه ی خدا، خشک و کویری است
اما هیچ کس همت نمیکند
که نماز بارانی بخواند .
...
لااقل شما گاهی ، هرازگاهی
باران شوید و بر ما ببارید .
راستی خبرتان بدهم
خواب دیده ام که تنها مانده اید
بی یار ، بی یاور ، بی سرباز ، بی لشکر ...
صادقانه بگویم !
ما دروغگوهای خوبی هستیم
چیزی نمانده است ، دروغ هایمان برملا خواهد شد
شما می آیید ...
فردا را به فال نیک خواهم گرفت
دارد همین لحظه
یک غنچه ی نرگس شکوفا می شود
باغچه ، بوی شما را می دهد
بسکه از آسمان و باد نامتان را شنیده است ...
نه مولا جان !
نامه ام باید کوتاه باشد
هرچند پر از کنایه و تعریض
ادامه...
دوراهی دوست داشتنی...
به نام خداوند همه مهر ورز
همیشه شنیدم بودم خدا کنه اگه توی زندگیت قرار بود سر یه دوراهی بمونی اون دوراهی بین الحرمین باشه تا ندونی حرم امام حسین علیه السلام بری یا حرم حضرت ابوالفضل علیه السلام
هیچ وقت فکرشو نمیکردم یه روزی سر این دوراهی بمونم
ولی روز اول در کربلا اینجوری شد
دوست داشتم اول برم حرم امام حسین علیه السلام ولی نمیدونم چی شد که رفتیم حرم حضرت ابوالفضل علیه السلام
به جرئت میگم این دوتا حرم نسبت به جاهای دیگه ابهت خاصی دارند.
انتظار و منتظر بودن در کربلا خیلی خاص حس میشد.
میدونم این حرف تکراریه ولی این احساس رو هیچ وقت نمیتونم فراموش کنم...
+ با خودم میگم اگه خدا ستارالعیوب نبود اون وقت باز میتونستم اینجا اینجوری مطلب بذارم؟!
مخصوصا وقتی دوستان میان و اینجوری نظر میذارن. و من بیشتر شرمنده میشم
و کاش این شرمندگی باعث بشه قدم در راه درست بذارم نه اینکه...
