نیازم را فراموش کردم

به نام خداوند همه مهر ورز

خصلت بد ما آدما این هست که همیشه از کسی تشکر میکنیم که می بینیمش. کسی واسه ما قابل پرستش که که با چشم ظاهر دیده بشه.غافل از اینکه بودن ما بسته به وجود کسی هست که این دنیا بخاطر اون برپا شده.

جالبه که وقتی به جاهای مقدس میریم واسه زیارت و دعا بیشتر خواسته های دنیایی مدنظر ما هست مثل پول،مدرک،زندگی خوب و ...

نمیدونیم که اگه تنها واسه یه خواسته اصرار کنیم به همه این خواسته های کوچیک هم می رسیم ولی با صبر و عمل درست.

خیلی وقت هست که یه نفر که دنیا واسه اون هست منتظر یه دعای ما هست. یه دعای به ظاهر کوچیک و چند کلمه ای ولی در باطن فراتر از یک دنیا.

کاش حداقل یه بار همگی از ته دل این دعا رو میخوندیم به امید اینکه خدا ازمون قبول کنه.

االهم عجل لولیک الفرج