درباره
سلام!
حال همه ی ما خوب است
ملالی نیست جز دوری شما و این انتظار کهنه
که مردم دیگر به آن عادت کرده اند!
با اینهمه مجالی اگر دست داد
در وصف انتظار دروغینمان شعری می سراییم
و با افتخار به شما تقدیم می کنیم !
خودتان بهتر میدانید اما بگذارید بنویسم :
حوالی دل های ما همیشه ی خدا، خشک و کویری است
اما هیچ کس همت نمیکند
که نماز بارانی بخواند .
...
لااقل شما گاهی ، هرازگاهی
باران شوید و بر ما ببارید .
راستی خبرتان بدهم
خواب دیده ام که تنها مانده اید
بی یار ، بی یاور ، بی سرباز ، بی لشکر ...
صادقانه بگویم !
ما دروغگوهای خوبی هستیم
چیزی نمانده است ، دروغ هایمان برملا خواهد شد
شما می آیید ...
فردا را به فال نیک خواهم گرفت
دارد همین لحظه
یک غنچه ی نرگس شکوفا می شود
باغچه ، بوی شما را می دهد
بسکه از آسمان و باد نامتان را شنیده است ...
نه مولا جان !
نامه ام باید کوتاه باشد
هرچند پر از کنایه و تعریض
ادامه...
کجا را دارم٫ کجا بروم؟
به نام خداوند همه مهر ورز
هر وقت میخوام شروع کنم و این جمله رو می نویسم از مهربونی خدا شرمنده میشم
وقتی میگم به نام خداوند همه مهر ورز دیگه دلم نمیخواد از غیر از خودش چیزی بنویسم
امروز که خواستم نماز بخونم وقتی یاد کار اشتباهم افتادم گفتم با چه رویی نماز بخونم وقتی خواستم مفاتیح رو بردارم گفتم با چه رویی دعا بخونم ولی یه چیزی توی دلم گفت همین ها باعث میشه دیگه سمت گناه نری
ولی آخه تا کی؟
تا کی گناه کنم و نماز بخونم همش یاد اون جوون میفتم که گناه میکرد و نماز میخوند. اصحاب که به پیامبر گفتند پیامبر در جوابشون گفت روزی نمازش او را از انجام گناه باز میدارد.
از یه طرف هم میترسم نکنه با این گناهها ....
خدایا خودت میدونی دردم چیه
منم میدونم درمونش پیش خودت هست
نا امیدم نکن...
مولا جان
ما همه منسوب به شماییم
یه قطره سیاه کوچیک مثل من توی دریای پاکی شما میتونه پاک بشه
پاکم کنید بعد خاکم کنید
+ گاهی واقعا خیال می کنم
روی دست خدا مانده ام
خسته اش کرده ام.
راهی نیست
باید چمدانم را ببندم
راه بیفتم...بروم.
ومی روم
اما به درگاه نرسیده از خود می پرسم
کجا...؟!
کجا را دارم٫ کجا بروم؟
سید علی صالحی