غروب جمعه ای دیگر بدون تو...

به نام خداوند همه مهر ورز 

 

در دنیایی که آدم‌هایش صبح به صبح از خواب بیدار می‌شوند و تا شب با قلم‌موی گناه هی سر و روی دنیا را سیاه می‌کنند، محال است آفتاب هر صبح از مشرق بیاید بالا و باز بر سر و روی عالم گرده‌های طلا بپاشد.

محال است...

مگر اینکه کسی میان اشک‌های قنوت نیمه شبش چندبار زمزمه کرده‌باشد: "خدایا... گناهانشان را به من ببخش...

محال است خورشید هر روز برای دیدن روی ماه چنین کسی طلوع نکند... 

السلام علیک حین تحمد و تستغفر

+ ما را کبوترانه وفادار کرده است
آزاد کرده است و گرفتار کرده است

بامت بلند باد که دلتنگیت مرا 
از هر چه هست غیر تو بیزار کرده است

خوشبخت آن دلی که گناه نکرده را
در پیشگاه لطف تو اقرار کرده است

تنها گناه ما طمع بخشش تو بود
ما را کرامت تو گنه کار کرده است

چون سرو سرفرازم و نزد تو سر به زیر
قربان آن گلی که مرا خوار کرده است

فاضل نظری