یا هـو
مولای
من!
تو از
تمـــام بــدی هـای من خــبر داری
عجب که بر
این بـی پا و سر نظر داری
مرا رهــا
کن و از نـام ننــگ من بگـــذر
تو که
هزار عاشقِ از من نجیب تر داری
پدر
مهربانم شعر بالا اگرچه حرف عقلم است اما حرف دلم این است:
اگــرم
نبـود دلـی لایــق تــو
منِ
ناقــابـل به تو دلبــستم
نکشی
دامان خود از دستم...
سلام دوست من
وب جالبی دارین.
به منم سربزنید