اللهم عجل لولیک الفرج

یا هـو

نمیدونم چرا نوشتن چرا واسه من سخته؟! پس مثل همیشه پناه میبرم به حرفایی از دل خودم ولی از زبان دیگران

+ آزمون سختی است!... 

«انتظار» را می گویم!... 

و تو خوب می دانی 

ما شاگردانی هستیم که دوستت داریم، 

ولی باید «خود»ت کمک مان کنی!... 

نگذار در آزمون «انتظار» مشروط شویم؛ 

ای معلم هستی!...

+ می بینی «انتظار» چقدر سخت است؟!...

ما «منتظر» تو هستیم و 
تو در «انتظار» رخصت خدا!... 
پس هر دومان «منتظریم»!... 
.
.
.
از خدا بخواه تا «رخصت» را به «فرصت» تبدیل کند؛ 
آقای عزیز!... 
ما منتظر زنگ خدا هستیم!.

+ نمازم را قضا کرده تماشا کردنت ای ماه

بماند بین ما این رازها بینی و بین الله!

من استغفار کردم از نگاه تو نمی دانم

اجابت می شود این توبه کردن های با اکراه!

حمید رضا برقعی